دسته: دفتر شعر

پرده‌ی گل‌ریز ‌آبی ریزنقش از پهنه عریض پنجره خود را جمع می‌کند   رگه‌های نازک نور خورشید بر فرش لاکی حجره بساط می‌کند   گل‌های برگ سوزنی در گلدانی به رنگ یاقوت برقله‌ی پایه‌ای درهم…

به خاطر کندن گل سرخ ارّه آورده‌اید؟ چرا ارّه؟ فقط به گل سرخ بگویید: تو، هی تو خودش می‌افتد و می‌میرد! #بیژن_نجدی   گل‌ سرخ ظریف و بی‌تکلف سبک‌روح است تحمل توگفتن ندارد او را…

زندگی میان واژه‌ها مرا شاعر کرده است مشاعره با کلمات خودِ شعر است واژه‌ها را قطار می‌کنم واژه‌های شاعرانه واژه‌های عاشقانه شکوفه، جنگل، رودخانه، امواج، دریا، ابر، آسمان، درخت، بادکنک، پروانه دلِ شکوفه شکوفا می‌شود…

مردمان به کوه خواهند زد. به غار خواهند رفت. بشر دوباره به جنگل پناه خواهد برد. ( فریدون مشیری) بشر کوچ خواهد کرد. شهرها سراسر آتش و دود  است. ابر سیاه و تیره بر فراز…

اگر می‌توانستم جمله ساعت‌های دنیا شوم، می‌ساختم مثنوی، با تیک‌تاک ضربان قلبت.   اگر می‌توانستم همه‌ی گل‌های عالم شوم، می‌آراستم رنگ گلبرگ‎‌هایم را، با رنگ چشمانت.   اگر می‌توانستم آرش کمان‌گیر شوم، مرز هستی را،…