صفحه اصلی > دفتر شعر : به‌خاطر کندن گل سرخ

به‌خاطر کندن گل سرخ

به خاطر کندن گل سرخ ارّه آورده‌اید؟
چرا ارّه؟
فقط به گل سرخ بگویید: تو، هی تو
خودش می‌افتد و می‌میرد!

#بیژن_نجدی

 

گل‌ سرخ ظریف و بی‌تکلف

سبک‌روح است

تحمل توگفتن ندارد

او را نوازش کن

او را ستایش کن

روح بزرگ و آزموده‌اش تحمل هیبت ندارد

او به آرامش و زیستِ هژیر، امید بسته است

تو را ناجی خود می‌داند

نیاز به این همه لشکرکشی نیست

او دل بسته است

خواهان رستگاری است

تمنای آرمیدن در سایه درخت آرزو دارد

کمی شانه‌ی‌ محبت‌ می‌خواهد

چرا نفیر؟

چرا  نعره؟

چرا فریاد؟

دستش را بگیر

با چشم‌های دل‌واپس او سخن بگو

دست‌های خسته‎ی او منتظر دست‌آویزی است

تماشای باران را از او نگیر

رقصیدن در باران نهایت سعادت اوست

شاید آوازهای گم شده دارد

شاید به‌دنبال ویران کردن دیوارهاست

دخترکان ساده و بی‌شیله پیله

نیاز به این همه هیاهو ندارند

مقالات مرتبط

کسی در دوردست‌ها

پرده‌ی گل‌ریز ‌آبی ریزنقش از پهنه عریض پنجره خود را جمع می‌کند…

10 بهمن 1403

مشاعره با کلمات

زندگی میان واژه‌ها مرا شاعر کرده است مشاعره با کلمات خودِ شعر…

7 بهمن 1403

آرزوهای مدفون زیر آوار

مردمان به کوه خواهند زد. به غار خواهند رفت. بشر دوباره به…

7 بهمن 1403

دیدگاهتان را بنویسید